عفونت کلیه جزو بیماری هایی است که به درمان سریع و مراجعه به پزشک نیاز دارد. در این مقاله ما سعی داریم به درمان عفونت کلیه با قرص سیپروفلوکساسین بپردازیم. از این دارو برای درمان عفونت‌های کلیوی یا مثانه و در کل دستگاه مجاری ادراری استفاده می‌شود.
سیپروفلوکساسین در زمره داروهایی قرار دارد که به آن‌ها «فلوروکینولون» گفته می‌شود. این داروها منجر به توقف رشد باکتری‌ها می‌شوند. این آنتی‌بیوتیک تنها برای درمان عفونت‌های باکتریایی کاربرد دارد و برای درمان عفونت‌های ویروسی (مانند سرماخوردگی، آنفوالانزا) کاربردی ندارد.
اگر در مواردی که نیاز نیست، از آنتی‌بیوتیک استفاده کنید؛ احتمال دارد در آینده و در مواقعی که بدنتان مبتلا به عفونت شود، دیگر مصرف این داروها تاثیری نداشته باشد (مقاومت آنتی بیوتیکی).
درمان عفونت کلیه با سیپروفلوکساسین
معمولا باید روزانه یک عدد از این دارو را از طریق دهان و همراه با غذا یا بدون آن (طبق دستور پزشک) مصرف کرد. این دارو را نباید خرد کرد یا جوید. با انجام این کار ممکن است همه مواد شیمیایی موجود در دارو به صورت ناگهانی آزاد شود و خطر بروز عوارض جانبی هم افزایش خواهد یافت.
تنها در صورتی که قرص‌ها خط تقسیم داشته باشند و پزشک داروساز به شما گفته باشد که می‌توانید آن‌ها را تقسیم کنید؛ این کار را انجام دهید. در غیر این‌صورت کل قرص را بدون خرد کردن یا جویدن قورت دهید.
سعی کنید برای تاثیرپذیری بیشتر این آنتی‌بیوتیک؛ آن را در برهه‌های زمانی منظم مصرف کنید.
برای این‌که زمان مصرف دارو را بهتر به خاطر بسپارید؛ بهتر است آن را هر روز راس ساعتی مشخص مصرف کنید.
طول مدت انجام درمان و دوز مصرفی آن به نوع بیماری شما و واکنش بدنتان بستگی دارد. همراه با مصرف این دارو، میزان مایعات مصرفی خود را نیز بالا ببرید (مگر این‌که پزشک دستور دیگری داده باشد).
تداخلات دارویی سیپروفلوکساسین
این دارو را حداقل 2 ساعت قبل یا 6 ساعت پس از مصرف سایر فرآورده‌هایی که ممکن است به آن متصل شوند، مصرف کنید. در غیر صورت میزان اثر آن کم خواهد شد. برخی از این فرآورده‌ها عبارتند از:
- کویناپریل
- سولارمر
- سوکرالفات
- ویتامین‌ها، مواد معدنی (از جمله مکمل‌های آهن و روی)
- محصولات حاوی منیزیم
- آلومینیوم یا کلسیم (مانند آنتی‌اسیدها ، محلول دیدانوزین ، مکمل‌های کلسیم)
مصرف غذاهای سرشار از کلسیم مانند محصولات لبنی (مثل شیر و ماست) و آبمیوه‌های غنی‌شده با کلسیم می‌توانند اثربخشی این دارو را کاهش دهند.
سعی کنید این دارو را حداقل دو ساعت قبل یا شش ساعت پس از مصرف غذاهای پرکلسیم مصرف کنید. این گونه غذاها می‌توانند باعث کاهش احتمال اتصال کلسیم به دارو و کم شدن اثربخشی آن شود.
عوارض جانبی سیپروفلوکساسین
ممکن است پس از مصرف این دارو؛ احساس:
- تهوع
- اسهال
- سرگیجه
- منگی
- سردرد
- و مشکلات خواب
را تجربه کنید. اگر هر کدام از این نشانه‌ها بدتر شد یا تداوم یافت؛ این موضوع را با پزشک یا داروساز درمیان بگذارید.
عوارض جانبی جدی سیپروفلوکساسین
- کبودی یا خون‌ریزی غیرطبیعی
- علائم ابتلا به عفونت جدید (مثل تب جدید، مداوم و گلودرد دائمی)
- نشانه ابتلا به مشکلات کلیوی (مانند تغییر در میزان ادرار، مشاهده ادرار صورتی یا قرمز)
- نشانه‌های ابتلا به مشکلات کبدی (مثل خستگی غیرطبیعی، احساس درد در شکم یا پهلوها، احساس تهوع یا استفراغ دائمی، زرد شدن چشم‌ها یا پوست و تیره شدن رنگ ادرار)
در صورت مشاهده هر کدام از عوارض جانبی زیر سریعا به پزشک مراجعه کنید:
- سرگیجه شدید
- غش
- ضربان قلب نامنظم یا سریع
- نشانه پارگی یکی از رگ‌های اصلی خون (احساس درد شدید یا ناگهانی در شکم/ قفسه سینه/ کمر، سرفه، تنگی نفس)
عوارض سیپروفلوکساسین در صورت مصرف مداوم
اگر این داروها را به مدت طولانی یا به طور مکرر مصرف کنید، ممکن است به برفک دهانی یا عفونت مخمری جدیدی دچار شوید. در صورت مشاهده لکه‌های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا علائم جدید دیگر با پزشک خود تماس بگیرید.
احتمال بسیار کمی وجود دارد که با مصرف این دارو دچار واکنش‌های آلرژیکی بسیار شدید شوید اما اگر با هر کدام از نشانه‌های واکنش‌های آلرژیکی جدی زیر مواجه شدید؛ در سریع‌ترین زمان ممکن با پزشک تماس بگیرید:
- کهیر
- خارش
- تورم صورت،زبان و حلق
- سرگیجه شدید
- مشکلات تنفسی
موارد احتیاط قبل از درمان عفونت کلیه با سیپروفلوکساسین
اگر به مصرف سیپروفلوکساسین یا فلوروکینولون‌های دیگری مانند نورفلوکساسین،جمیفلوکساسین،لووفلوکساسین، موکسیفلوکساسین یا اوفلوکساسین حساسیت دارید؛ این موضوع را قبل از شروع مصرف دارو به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
بهتر است اگر به طور کلی به مصرف داروهای خاصی حساسیت دارید؛ این موضوع را با پزشک خود درمیان بگذارید. این محصول ممکن است شامل ترکیبات غیرفعالی باشد که منجر به واکنش‌های حساسیت‌زای بدن یا بروز مشکلات دیگری برای فرد مصرف‌کننده شود. راجع به جزییات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
سابقه ی پزشکی
قبل از مصرف این دارو راجع به سابقه پزشکی خود با پزشک یا داروساز صحبت کنید.
از جمله مواردی که باید با این افراد درمیان بگذارید؛ می‌توان به سابقه ابتلا به:
- دیابت
- مشکلات قلبی (مانند حمله قلبی)
- مشکلات مفصل
- تاندون (مانند التهاب تاندون یا التهاب بورس)
- بیماری‌های کلیوی
- بیماری‌های کبدی
- ناهنجاری‌های روحی روانی (مانند افسردگی)
- میاستنی گراویس
- مشکلات عصبی (مانند نوروپاتی محیطی)
- صرع
- فشار خون بالا
- بیماری‌های ژنتیکی خاص (سندرم مارفان یا سندرم اهلرز دانلوس)
- ابتلا به بیماری‌هایی که احتمال حمله‌های صرع دارند
- مصدومیت‌های مربوط به سر یا مغز، تومورهای مغزی، تصلب شریان‌های مغز
- مشکلات مرتبط با رگ‌های خونی (مانند آنوریسم یا انسداد آئورت یا دیگر رگ‌های خونی اصلی، سفت شدن شریان‌ها)
احتمال دارد مصرف سیپروفلوکساسین بر ضربان قلب (طولانی شدن مدت ضربان قلب و دوره QT)، و یا منجر به نامنظم یا سریع شدن خطرناک ضربان قلب (در موارد بسیار نادری کشنده است) و نشانه‌های دیگری (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که باید در سریع‌ترین زمان ممکن نسبت به درمان آن‌ها اقدام کرد.
دکتر شهریار ناطق جراح و متخصص کلیه، مجاری ادراری و تناسلی
فریما
دوشنبه ۲۶ دی ۱( 1 سال پیش)
تعداد بازدید: 205
مشاهده پرسش
