زگیل تناسلی یک عفونت مقاربتی است که باعث ایجاد زخم هایی در آلت تناسلی، واژن و باسن می شود. تبخال تناسلی نیز یک عفونت مقاربتی است که باعث ایجاد زخم و تاول در ناحیه تناسلی، مقعد و دهان می شود. از آنجایی که زگیل تناسلی و تبخال باعث ایجاد ضایعات تناسلی مشابهی می شوند ممکن است با هم اشتباه شوند.
زگیل تناسلی چیست؟
زگیل تناسلی یک عفونت مقاربتی است که باعث ایجاد یک یا چند زگیل در آلت تناسلی، باسن و ناحیه واژن می شود. ممکن است از طریق رابطه جنسی مقعدی و واژن، استفاده از وسایل جنسی مشترک و به ندرت از طریق رابطه جنسی دهانی، به زگیل تناسلی مبتلا شوید.
تبخال تناسلی چیست؟
تبخال یک عفونت مقاربتی است که ممکن است باعث ایجاد تاول و زخم در ناحیه تناسلی، مقعد یا دهان شود.
فرق زگیل تناسلی با تبخال تناسلی
در ادامه علائم هر کدام از بیماری ها را بیان کرده تا تفاوت تبخال تناسلی از زگیل تناسلی براحتی مشخص شود:
اگر شما مبتلا به زگیل تناسلی شوید، ممکن است یک یا چند توده برجسته را روی پوست خود ببینید. اگر زن هستید، ممکن است متوجه رشد توده هایی در این نواحی شوید:
- در واژن
- روی فرج، کشاله ران یا دهانه رحم
- داخل مقعد یا اطراف آن
- روی لب، دهان، گلو یا زبان
اگر شما مرد هستید ممکن است در این نواحی زگیل را ببینید:
- روی آلت تناسلی
- روی کیسه بیضه، کشاله ران یا ران
- داخل یا اطراف مقعد
- روی لب، دهان، گلو یا زبان
گاها ممکن است زگیل تناسلی باعث خارش، سوزش و ناراحتی شما شود.
علائم تبخال تناسلی
- احساس درد هنگان دفع ادرار
- زخم دردناک در ناحیه تناسلی، ران، باسن یا مقعد
- برای زنان، ترشحات از واژن
- علائم شبه آنفولانزا مانند درد بدن، سردرد و تب
- خارش
علت ابتلا به زگیل تناسلی و تبخال تناسلی چیست؟
ممکن است موارد زیر سبب ایجاد زگیل تناسلی در شما شده باشد:
- برقراری رابطه جنسی (واژینال، مقعدی یا دهانی) با فرد مبتلا
- تماس اندام تناسلی با بدن فرد آلوده (حتی بدون دخول)
- انتقال از مادر به نوزاد در هنگام زایمان
- داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی محافظت نشده (بدون کاندوم)
- بوسیدن
- به اشتراک گذاشتن وسایل جنسی شسته نشده
- دست زدن به اندام تناسلی حتی بدون انزال یا دخول
- تماس پوست به پوست با شریک جنسی که زخم یا علایم آشکاری ندارد
تشخیص زگیل تناسلی و تبخال تناسلی
هنگامی که به پزشک مراجعه می کنید، ممکن است لازم باشد که شرح حال پزشکی خود را بیان کنید که عادات جنسی را نیز شامل می شود. همچنین ممکن است که پزشک شما درباره سابقه عفونت های مقاربتی از شما سوال کند. پس از آن، پزشک، شما را مورد معاینه قرار می دهد تا علائم را بررسی کند.
اگر به زگیل تناسلی مبتلا شده باشید پزشک متخصص ممکن است آزمایشات زیر برای شما تجویز کند:
1_ بیوپسی بافت
یک تکه کوچک از بافت برای آزمایش گرفته می شود.
2_ آنوسکوپی
درصورتی که زگیل یا تاول قابل مشاهده ای روی پوست وجود نداشته باشد، ممکن است که پزشک ابزاری (آنوسکوپ) را در مقعد شما قرار دهد تا زگیل های احتمالی این ناحیه را بررسی کند.
3_ کولپوسکوپی
این آزمایش فقط در خانم ها انجام می شود. پزشک با استفاده از کولپوسکوپی، زگیل های واژن و دهانه رحم را بررسی می کند.
4_پاپ اسمیر
آزمایش پاپ اسمیر فقط برای زنان مبتلا به زگیل تناسلی تجویز می شود.
اما زمانی که پزشک شما به تبخال تناسلی شک کند، ممکن است در ابتدا یک شرح حال پزشکی از شما بگیرد. سپس پزشک، هر گونه زخم موجود روی پوست را بررسی و معاینه می کند.
ممکن است، پزشک تصمیم بگیرد که یک سواب را روی زخم بکشد تا آن را برای تایید تشخیص ویروس تبخال تناسلی، آزمایش کند. اگر هیچ زخم قابل مشاهده ای وجود نداشته باشد ممکن است از شما آزمایش خون گرفته شود که برای تشخیص ویروس تبخال کافی خواهد بود.
تفاوت درمان زگیل و تبخال تناسلی در چیست؟
بسته به شرایط شما، پزشک یکی از موارد زیر را برای درمان شما تجویز می کند:
1_ درمان دارویی زگیل
در این درمان، هفته ای چند مرتبه، به مدت چند هفته، کرم یا مایع را روی زگیل می مالید. در این روش درمانی ممکن است کمی درد یا سوزش احساس کنید.
2_ انجماد یا کرایوتراپی
در کرایوتراپی زگیل، پزشک شما هر هفته چند عدد از زگیل ها را با نیتروژن مایع منجمد کرده و در طول چهار هفته آن ها را بر می دارد. این درمان نیز ممکن است باعث کمی احساس سوزش و درد شود.
3_ جراحی زگیل
این روش شامل جراحی، سوزاندن یا استفاده از لیزر برای برداشتن زگیل است. پزشک در صورتی از این روش استفاده می کند که درمان های معمولی موثر نباشند. جراحی ممکن است باعث برجای ماندن اسکار، خونریزی یا عفونت زخم شود.
اگر زگیل های خود را برای مدت طولانی بدون درمان رها کنید، ممکن است اندازه و تعداد آن ها افزایش یابد. همچنین خطر سرایت این بیماری به شرکای جنسی شما نیز بیشتر می شود.
درمان تبخال تناسلی
هیچ درمان قطعی برای تبخال وجود ندارد. داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر، فامسیکلوویر و والاسیکلوویر ممکن است به کاهش شدت و دفعات علائم کمک کنند، اما سبب درمان قطعی عفونت نمی شوند.