مجله آموزشی بیماری‌های ارولوژی
موضوع موردنظرتان را جستجو کنید
موضوع موردنظرتان را جستجو کنید
برای درمان اپیدیدیمیت حاد که به احتمال زیاد ناشی از عفونت باکتریال کلامیدیا، سوزاک، باکتری های روده ای (که در مردانی که رابطه جنسی مقعدی دارند، مشاهده می شود) است، از داروهای زیر استفاده می شود:
اپیدیدیمیت نوعی بیماری است که در نتیجه ی علل مختلفی باعث درد و ورم اپیدیدیم بیضه می شود. درمان این شرایط معمولاً شامل کنترل دارویی با آنتی بیوتیک و داروهای مسکن همراه با استراحت می شود. در موارد شدید، ممکن است برای کنترل شرایط به جراحی نیاز باشد.
قبل از شروع درمان اپیدیدیمیت، چندین عامل باید در نظر گرفته شود. در ابتدا، برای تصمیم گیری مناسب برای کنترل علائم، تشخیص صحیح ضروری است. پیچش بیضه، یک مشکل سلامتی دیگر است که علائمی مشابه با اپیدیدیمیت دارد اما عوارض شدیدی دارد و نیاز به جراحی اضطراری دارد.
کشت ادرار باید برای تمام پسران مبتلا به اپیدیدیمیت انجام شود تا علت شرایط مورد بررسی قرار گیرد. در پسران مبتلا به این شرایط، احتمال کم عفونت مجرای ادراری وجود دارد، بنابراین، معمولاً به آنتی بیوتیک درمانی نیازی نیست و برای نوزادان دارای علائم یا افرادی با نتیجه ی کشت ادرار مثبت توصیه می شود.
از آنجا که عفونت باکتریایی، رایج ترین علت اپیدیدیمیت حاد می باشد، آنتی بیوتیک، نقش مهمی در درمان این مشکل دارد. در آنتی بیوتیک درمانی بسته به نوع باکتری عامل ممکن است از سفتریاکسون، داکسی سیکلین، لووفلوکساسین یا اوفلوکساسین استفاده شود. در اکثر موارد، یک دوره ی تقریبی ده روزه برای ریشه کن کردن عفونت توصیه می شود و باعث بهبود در علائم می شود.
حتی اگر علائم بهتر شده باشند، تمام کردن دوره ی کامل مصرف آنتی بیوتیک بسیار مهم است. علاوه بر این، بهتر است در انتهای دوره ی درمانی برای اطمینان از پاکسازی کامل عفونت، دوباره به پزشک مراجعه کنید. برای اپیدیدیمیت مزمن، برای مورد هدف قرار دادن باکتری هایی مانند کلامیدیا تراکوماتیس یا نایسریا گنوره آ، چهار تا شش هفته مصرف آنتی بیوتیک توصیه می شود.
برای محدود کردن احتمال وقوع مجدد و بهبود سرعت ریکاوری، شرکای جنسی اخیر نیز باید تحت درمان قرار گیرند. داروهای مسکن می توانند به تسکین درد مرتبط با اپیدیدیمیت کمک کنند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا آسپیرین نیز می توانند به کاهش ورم و درد کمک کنند.
بیماران مبتلا به اپیدیدیمیت باید استراحت کافی داشته باشند و به بدنشان اجازه دهند تا بهبود پیدا کند. افراد باید در طول دوره درمان از رابطه ی جنسی داخلی خودداری کنند. علاوه بر این، درد همراه با ورم می تواند با توصیه های استاندارد مراقبت از زخم بهبود پیدا کند. این درمان شامل بالا بردن کیسه بیضه و استفاده از کیسه یخ برای کاهش التهاب می باشد. برای پیشتبانی از کیسه بیضه، یک بیضه بند ورزشی نیز می تواند مفید باشد.
در اکثر موارد، اپیدیدیمیت را می توان با دارو و تکنیک های غیردارویی کنترل کرد. گرچه، برخی از بیماران نیز ممکن است برای کنترل اپیدیدیمیت شدید نیاز به جراحی داشته باشند. برای مثال، زمانی که بر اثر عفونت، یک آبسه در ناحیه کیسه بیضه تشکیل می شود، ممکن است لازم باشد با یک سوزن تخلیه شود.
علاوه بر این، ممکن است به تکنیک های جراحی پیچیده از جمله برداشتن تمام یا بخشی از اپیدیدیمیتیس نیاز باشد. همچنین ناهنجاری های ساختاری که مسئول بوجود آمدن علائم هستند، باید با جراحی اصلاح شوند.
بیماران باید از علل احتمالی اپیدیدیمیت آگاه باشند و از دانش کافی در مورد نحوه ی پیشگیری از وقوع مجدد آن برخوردار باشند. به طور ویژه، بیماران باید اقدامات جنسی ایمن داشته باشند و همیشه به هنگام شرکت در روابط جنسی از کاندوم استفاده کنند.
منبع:
دسترسی سریع