کیست پروستات یکی از علل رایج التهاب و بزرگی پروستات است.

کیست چیست؟

کیست به کیسه ای در بافت غشایی گفته می‌شود که حاوی مایعات، هوا یا مواد دیگر است. کیست ‌ها تقریبا در همه جای بدن یا زیر پوست افراد رشد می‌کنند.
انواع متفاوتی از کیست وجود دارند. بیشتر کیست ‌ها خفیف و خوش خیم هستند و غیر سرطانی محسوب می‌شوند.

کیست ‌ها با توجه به عوامل متفاوتی نیازمند درمان هستند. بعضی از این عوامل عبارتند از:
• نوع کیست
• محل قرارگیری کیست
• دردناک بودن یا ایجاد ناراحتی به دلیل کیست
• وجود عفونت در کیست

کیست ‌ها می‌توانند بسته به این که در کجا قرار دارند و از چه نوعی هستند ظاهر متفاوتی داشته باشند.
کیست ‌های پروستاتیک معمولا بدون عارضه هستند.

نشانه های کیست پروستات

تنها پنج درصد از کیست ‌های پروستاتیک منجر به ایجاد علائم می‌شوند. علائمی که ایجاد می‌شوند معمولا شامل درد لگن، هماتوسپرمی (وجود خون در اسپرم)، ناباروری، اختلال در تخلیه، سندروم مشابه پروستاتیت و انزال دردناک هستند.
کیست در خط وسط پروستات معمولا شامل کیست ‌های مجرای مولرین یا کیست ‌های مجاری ادراری هستند. کیست خط وسط پروستات معمولا در کف پروستات قرار دارند و در اغلب موارد ماهیت گسترشی دارند و از باقی مانده‌های بافت جنینی در مجرای مولرین یا مجاری ادراری ایجاد می‌شوند.
زمانی که کیست ‌های مولرین ماهیتی مزودرمال (لایه میان پوستی) داشته باشند، حاوی اسپرم هستند و در ناحیه بیرونی نزدیک به پایه پروستات قرار دارند، در مقابل کیست ‌های مجاری ادراری معمولا اندودرمال هستند، حاوی اسپرم نیستند و در نزدیک ورومونتانوم قرار دارند.

تشخیص کیست در پروستات

آزمایش‌های ضروری برای بیمارانی که به کیست خط وسط پروستات دچار هستند شامل تحلیل ادرار، TRUSG و ام آر آی از لگن می‌شوند.
درمان کیست ‌های پروستات شامل تخلیه با کمک TRUSG، آندوسکوپی مجرای ادراری و در بعضی موارد جراحی می‌شود. استفاده از اندوسکوپی شامل برداشتن کیست از طریق مجرای ادراری یا برش کیست با استفاده از تیغه اندوسکوپی می‌شود.

درمان کیستهای پروستاتیک

در بیمارانی که نشانه‌ های اورولوژیکی نشان از وجود کیست خط وسط پروستات دارد، بررسی ‌های بیشتر ضرورت دارد. زیرا این بیماران ممکن است به انواع معمولی کیست دچار شده باشند یا در واقع دلیل دیگری برای این مشکل وجود داشته باشد.
در بیماران مبتلا به کیست خط وسط پروستات که علائم دارند، فناوری لیزر هلمیوم می‌تواند به عنوان ابزار اندوسکوپی و به صورت یک روش حداقل تهاجمی مورد استفاده قرار گیرد.