کیستهای اپیدرموئید و کیستهای چربی را مشترکا کیستهای سباسه می نامند. این کیستها در واقع ماحصل رشد بیش از حد سلولهای پوستی (سلولهای کراتینی) اند که در یک کیسه یا کپسول کوچک گرد آمده و کیست را تشکیل میدهند. کیست های کیسه بیضه یا اسکروتوم به صورت توده های صافی در زیر پوست بوده و بیخطر هستند.
آنها سرطانی نبوده و احتیاجی به برداشتن آنها نیست مگر اینکه دچار عارضه شده،عفونی شوند و یا ظاهرشان فرد را آزار داده و احساس بدی به او دست دهد. این کیستها در هر قسمتی از بدن قابلیت تشکیل دارند، ولی معمولا در پشت بدن یا پوست سر ظاهر میشوند.در این مقاله به بررسی کیستهای کیسه بیضه(اسکروتوم)می پردازیم
کیست کیسه بیضه یا اسکروتال چیست؟
«کیست» کیسه ای است که از نوعی مایع یا ماده شبیه مایع تشکیل شده است. کیست توان تشکیل در مناطق مختلفی از بدن را داشته و از بافتهای مختلفی از بدن نیز میتواند منشا بگیرد. دو نوع از شایعترین کیستهایی که در زیر پوست تشکیل میشوند عبارتند از کیستهای اپیدرموئید و کیستهای ناشی از غدد چربی.
1- کیست اپیدرموئید
اپیدرموئید، کیستی است که کیسه آن از سلولهایی منشا میگیرد که به طور معمول در لایه بالایی پوست وجود دارند (لایه اپیدرم).
2- کیست چربی در بیضه
این کیست ها ناشی از ازدیاد رشد سلولهای چربی در سطح پوست کیسه بیضه می باشند.
در هر دو حالت، ماده شبه مایع درون کیست منظره ای شبیه به پنیر خامه ای دارد. این ماده همان کراتین مرطوب است. کراتین توسط سلولهای پوستی تولید شده و ماده تشکیل دهنده مو است. همچنین ماده ای است که لایه رویی پوست را میپوشاند.
علائم ظاهری کیست های کیسه ی بیضه
1- ظاهر کیست های اپیدرموئید
کیستهای اپیدرموئید و چربی به شکل توده های صاف و گردی هستند که میتوان آنها را دقیقا زیر پوست مشاهده و لمس کرد. شیوع این کیستها بالاست.
این کیستها اغلب کوچک بوده و اندازه یک نخود هستند؛ با این وجود، بعضا به تدریج و طی ماهها بزرگ شده و قطر آنها به چند سانتیمتر میرسد. ظاهر این کیستها [با چشم غیر مسلح] بسیار شبیه یکدیگر است ولی با مشاهده سلولهای تشکیلدهنده آنها در زیر میکروسکوپ میتوان آنها را از هم افتراق داد.
کیست های اپیدرموئید میتوانند هر کسی را مبتلا کنند اما بیشتر در بزرگسالان و میانسال ها دیده میشوند. این کیستها میتوانند در هر نقطه از پوست ظاهر شوند اما بیشتر در صورت، گردن، سینه، قسمت فوقانی کمر و گاهی در کیسه بیضه ایجاد می شوند.
2- علائم ظاهری کیست های چربی بیضه
کیست های چربی می توانند در هر فردی دیده شوند منتهی بیشتر مردان جوان را درگیر میکنند. این کیستها میتوانند در هر نقطه ای از پوست ظاهر گردند ولی بیشتر در پوست سر ایجاد میشوند. ایجاد چندین مورد از کیستهای چربی به صورت همزمان در پوست سر مورد شایعی است.
کیستهای اپیدرموئید و چربی معمولا عوارضی ندارند. اما در برخی موارد:
- این کیستها ممکن است عفونی شوند که علامت آن قرمزی، التهاب و درد است. یک دوره درمان آنتی بیوتیکی میتواند این عفونت را از بین ببرد. گاهی اوقات این عفونتها بدون درمان آنتی بیوتیکی نیز تسکین مییابند.
- ماده شبه پنیری درون کیست در صورت سوراخ شدن یا آسیب کیست، ممکن است به بیرون از آن نشت کند.
- ممکن است یک شاخ پوستی کوچک روی کیست رشد کند.
- ممکن است کیست در مناطق ناجوری از بدن مانند پوست منطقه تناسلی یا اطراف ناخن تشکیل شود.
علت به وجود آمدن کیست های کیسه بیضه
به نظر می رسد برخی از سلول هایی که به طور معمول نزدیک به سطح پوست هستند (سلول های اپیدرم یا سلول های فولیکول های مو) به قسمت های عمیقتر پوست وارد شده و به تکثیر خود ادامه میدهند. سلول هایی که تکثیر میشوند کیستهایی را دور خود تشکیل داده و کراتینی تولید می کنند که به طور معمول لایه رویی پوست را میسازد. این کراتین مرطوب شده و به صورت ماده ای شبیه پنیر در می آید.
کیست های اپیدرموئید معمولا بدون دلیل خاصی ظاهر می شوند؛ راهی برای جلوگیری از ظهور آنها وجود ندارد. این کیستها نه به رعایت بهداشت مربوط اند و نه لایه برداری میتواند جلوی وقوع آنها را بگیرد. ابتلای به کیستهای چربی میتواند به صورت ارثی و خانوادگی باشد؛ اگرچه این مورد نادر است.
اگر این کیستها شما را اذیت نمیکنند، بهتر است کاری با آنها نداشته باشید. اگر اخیرا کیستی در بدن شما ظاهر شده بهتر است از دکتر متخصص درباره بی خطر بودن آن سوال کنید.
برداشتن این کیست ها در چه مورادی ضروریست؟
بعضا فرد مبتلا به کیست اپیدرموئید یا چربی خواستار برداشتن آن کیست میشود. این درخواست معمولا سه علت دارد:
- کیست در جایی قرار گرفته که به راحتی دیده میشود و منظره ناخوشایندی دارد.
- کیست در معرض زخم شدن قرار گرفته است.
- کیست عفونی و دردناک شده است.
برداشتن کیست های کیسه بیضه
در صورت نیاز، کیست را میتوان به راحتی و با یک عمل جراحی ساده تحت بیحسی موضعی برداشت. پوست اطراف با تزریق ماده بی حس کننده بی حس میشود. سپس یک برش کوچک روی کیست ایجاد شده و پزشک آن را به آرامی تخلیه کرده و در نهایت زخم را بخیه میکند. پس از بهبود، جای کیست را بافت اسکار پر میکند. در موارد نادر پس از برداشتن کیست به تدریج در زیر اسکار، کیست جدید دوباره رشد می کند.
مرتضی
پنجشنبه ۱۷ آذر ۱( 9 ماه پیش)
تعداد بازدید: 354
مشاهده پرسش
