کلامیدیا یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی می باشد. حدودا نیمی از زنان مبتلا به کلامیدیا هیچگونه علائمی ندارند، اما علائم کلامیدیا در مردان، مشخص تر بروز پیدا می کند. در ادامه روش ها و ضرورت درمان بیماری کلامیدیا را بیان میکنیم.
کلامیدیا چیست؟
عفونت کلامیدیا، یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی است که توسط یک باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود. هم مردان و هم زنان می توانند به کلامیدیا مبتلا شوند.
عوارض کلامدیا در مردان و زنان
در صورتی که این بیماری درمان نشود، می تواند منجر به مشکلات زیر شود:
عوارض در زنان
- آسیب به اندام های جنسی
- نازایی
- حاملگی خارج رحمی که می تواند منجر به مرگ مادر و یا جنین شود.
- زایمان زودرس
- التهاب در نواحی اطراف کبد
🔔این بیماری همچنین می تواند هنگام زایمان از مادر مبتلا، به نوزاد منتقل شود. عفونت در نوزادان می تواند منجر به بروز موارد زیر شود:
- عفونت های چشمی (که ممکن است باعث نابینایی شود)
- پنومونی (ذات الریه)
عوارض کلامیدیا در مردان
- ایجاد زخم در میزراه (مجرای دفع ادرار)
- التهاب بیضه ها
- عقیم شدن
- آرتریت (التهاب مفاصل)
علت ابتلا به بیماری کلامیدیا
عفونت کلامیدیا توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود. این بیماری از طریق رابطه جنسی و یا تماس نزدیک با ناحیه تناسلی یا مقعد فرد مبتلا منتقل می شود.
علائم کلامیدیا در زنان
این بیماری معمولا در زنان بدون علائم است. اما در صورتی که علائمی بروز پیدا کند، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ترشحات مایع سفید، زرد یا سبز رنگ از واژن که ممکن است بوی بدی نیز داشته باشد.
- خونریزی بین قاعدگی ها
- خارش و یا احساس سوزش در داخل واژن و یا نواحی اطراف آن
- درد خفیف در قسمت تحتانی شکم یا لگن
- احساس درد یا سوزش هنگام دفع ادرار
- قاعدگی های دردناک
- درد در ناحیه فوقانی سمت راست شکم
- درد، خونریزی یا ترشحات مخاطی از مقعد
علائم کلامیدیا در مردان
این بیماری در بیشتر مردان منجر به بروز برخی علائم می شود. این علائم عبارت اند از:
- ترشحات مایع شفاف یا سفید رنگ از آلت تناسلی
- احساس درد و یا سوزش هنگام دفع ادرار
- احساس درد و تورم در اطراف بیضه ها

تشخیص بیماری کلامیدیا
پزشک در ابتدا فرد را معاینه کرده و در صورت لزوم، آزمایشاتی را نیز انجام می دهد تا در صورت مبتلا بودن فرد به بیماری های مقاربتی، این بیماری تشخیص داده شود. برای بررسی وجود کلامیدیا، در زنان ابتدا معاینه لگنی انجام شده و از مایعات واژن نمونه ای گرفته می شود. در مردان نیز ممکن است از مایعات آلت تناسلی نمونه برداری شود. سپس نمونه برای بررسی به آزمایشگاه ارسال می شود. نمونه ها را می توان از آزمایش ادرار نیز گرفت.
کنترل و درمان کلامیدیا
کلامیدیا با داروهای آنتی بیوتیک قابل درمان است. این داروها از راه خوراکی مصرف می شوند. از آنجا که فرد و شریک جنسی او، هر دو به بیماری مبتلا شده اند، هر دوی آن ها باید تحت درمان قرار بگیرند. به دنبال شروع درمان، عفونت معمولا طی 7 روز برطرف می شود. مصرف داروها حتی پس از برطرف شدن علائم نیز باید ادامه داشته باشد.
در صورتی که بیمار برای درمان از داروهای فرد دیگری استفاده کند، درمان بیماری ممکن است دشوارتر شود. فرد مبتلا باید به هرکسی که در 3 ماه گذشته با او رابطه جنسی داشته بیماری خود را اطلاع دهد. این کار از آنجایی اهمیت دارد که ابتلا به کلامیدیا ممکن است هیچ علائمی نداشته باشد (به ویژه در زنان) و در نتیجه ممکن است درمان نشود.
تا زمانی که دوره درمان و مصرف داروها به پایان نرسیده، بیمار باید از برقراری رابطه جنسی خودداری کند. فرد مبتلا به کلامیدیا باید از نظر داشتن HIV و سایر بیماری های مقاربتی از جمله سفلیس، هرپس و سوزاک نیز بررسی شود.
پیشگیری از ابتلا به کلامیدیا
برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری می توان کارهایی انجام داد. از جمله:
- عدم برقراری رابطه جنسی با فرد آلوده
- استفاده از کاندوم در زمان برقراری رابطه جنسی
- نداشتن شریک های جنسی متعدد
- چکاپ مداوم
دکتر شهریار ناطق متخصص اورولوژی