زگیل تناسلی یک عفونت شایع مقاربتی است که می‌تواند هم ناراحت‌کننده و هم شرم‌آور باشد. اگرچه در بسیاری از موارد برای درمان این زگیل‌ها نیاز به مداخله پزشکی است، برخی از افراد ممکن است بدون هیچ مداخله‌ای، متوجه ناپدید‌شدن یا از بین رفتن خود به خود زگیل تناسلی شوند.
در این مقاله، بررسی خواهیم کرد که چه چیزی باعث می‌شود زگیل تناسلی خود به خود از بین برود و چه عواملی ممکن است بر ناپدید‌شدن آن تأثیر بگذارند. همچنین درباره عواقب عدم درمان زگیل تناسلی و تکیه بر ناپدید‌شدن خود به خود زگیل صحبت خواهیم کرد.
از بین رفتن خود به خود زگیل تناسلی امکان‌پذیر است؟
بله؛ در بسیاری از افراد زگیل‌های تناسلی و حتی خود ویروس پس از شش ماه تا دوسال توسط سیستم ایمنی ناپدید می‌شود. با این حال ناپدید‌شدن خود به خودی زگیل، همیشه به معنای از بین رفتن ویروس نیست.
چرا درمان خود به خود زگیل تناسلی را نادیده بگیریم؟
اگرچه در برخی از موارد، زگیل تناسلی خود به خود از بین می‌رود، اما نمی‌توان بر از بین‌رفتن خودبه‌خودی آن تکیه کرد و درمان را نادیده گرفت؛ زیرا عدم درمان می‌تواند عوارض بدی به همراه داشته باشد.
اگر زگیل‌های تناسلی بزرگ و آزار‌دهنده باشند و یا به هر دلیلی نیاز به درمان آن‌ها باشد، نباید درمان را به امید حذف خودبه‌خودی، به تعویق انداخت. زیرا این ضایعات پوستی می‌توانند سبب خارش، سوزش، ناراحتی، مقاربت دردناک و خون‌ریزی شده و حتی در طول زمان بزرگ‌تر شوند.
اگر فکر می‌کنیم زگیل‌های تناسی شما نیاز به درمان دارد، درمان خود به خودی زگیل تناسلی را نادیده بگیرید و برای درمان پزشکی اقدام کنید.
اگر زگیل های تناسلی درمان نشوند چه اتفاقی می‌افتد؟
زگیل تناسلی شایع‌ترین عفونت ویروسی مقاربتی (STI) است. این زگیل‌ها توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند که می‌تواند در طول تماس جنسی منتقل شود. زگیل‌های تناسلی در حقیقت یک نشانه از عفونت هستند، نه خود عفونت. به‌عبارت دیگر، درمان این زگیل‌ها تاثیری بر حذف ویروس ندارد و ممکن است پس از درمان، ویروس‌ها دوباره عود کنند.
به‌همین دلیل، برداشتن این زگیل‌ها معمولا ضروری نیست. با این حال، گاهی لازم است زگیل‌های تناسلی درمان شوند، زیرا عدم درمان آن‌ها می‌تواند مشکلات مختلفی را ایجاد کند. اگر زگیل تناسلی نیاز به درمان داشته باشد، اما درمان آن نادیده گرفته شود، مشکلات زیر محتمل است:
- تداوم رشد: با گذشت زمان، زگیل‌ها ممکن است بزرگ‌تر شده یا به نواحی جدیدی از ناحیه تناسلی یا مقعدی گسترش یابند.
- افزایش خطر انتقال: حذف زگیل‌های تناسلی احتمال انتقال این ویروس به دیگران را کاهش می‌دهد، اما به صفر نمی‌رساند. دلیل آن هم این است که زگیل‌ها عوامل فعالی در گسترش ویروس محسوب می‌شوند.
- عوارض در دوران بارداری: در زنان باردار، زگیل تناسلی ممکن است خطرات بیشتری ایجاد کند. اگرچه زگیل‌ها معمولاً به کودک منتقل نمی‌شود، اما ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی بزرگ‌تر شده و به‌طور بالقوه باعث ایجاد عوارض در هنگام زایمان شوند.
- تاثیر بر سلامت روان: وجود زگیل تناسلی درماننشده ممکن است اثرات عاطفی و روانی داشته باشد و باعث استرس، اضطراب یا احساس خجالت شود.
- احساس ناراحتی: زگیل تناسلی درماننشده می‌تواند باعث ناراحتی، خارش و سوزش در این نواحی شود. برخی از افراد ممکن است درد را تجربه کنند، بهویژه در هنگام مقاربت. همچنین احتمال خون‌ریزی در اثر آسیب به بافت زگیل هنگام مقاربت وجود دارد.
مراحل درمان زگیل تناسلی
هدف درمان زگیل تناسلی، حذف زگیل‌های قابل مشاهده، کاهش علائم و تا حدودی کاهش خطر انتقال است. درمان این زائده‌ها معمولا نیاز به طی مراحل زیر دارد:
مرحله اول: مشاوره با پزشک
یک متخصص پوست، متخصص زنان یا اورولوژیست، می‌تواند با بررسی زگیل‌ها، بهترین راه حل را برای درمان به شما پیشنهاد دهد.
مرحله دوم: تست برای سایر عفونت‌های مقاربتی
در برخی موارد، متخصصان ممکن است برای رد سایر بیماری‌های مقاربتی، برخی از آزمایش‌ها را تجویز کنند؛ زیرا افراد مبتلا به زگیل تناسلی ممکن است در معرض خطر بیشتری برای سایر عفونت‌ها باشند.
مرحله سوم: درمان‌های موضعی
داروهای موضعی مانند ایمیکیمود (آلدارا)، پودوفیلین یا پودوفیلوکس مستقیماً روی زگیل‌ها اعمال می‌شوند. این داروها سیستم ایمنی را تحریک می‌کنند یا مستقیماً زگیل‌ها را از بین می‌برند. درمان‌های موضعی معمولا در مواردی که زگیل تناسلی کوچک و کم است و پزشک احتمال بهبود را با درمان موضعی می‌دهد، توصیه می‌شود.
مرحله چهارم: روش‌های حذف فیزیکی
اگر روش‌های موضعی مفید نباشند و یا پزشک از ابتدا آن‌ها را برای حذف زگیل تناسلی کاربردی نداند، ممکن است از روش‌های فیزیکی حذف زگیل تناسلی استفاده شود. این روش‌ها به‌شرح زیر هستند:
- کرایوتراپی (انجماد): پزشک از نیتروژن مایع برای انجماد و از بین بردن زگیل‌ها استفاده می‌کند.
- جراحی الکتریکی یا لیزر درمانی: در این روش، زگیل‌ها با استفاده از جریان الکتریکی یا لیزر برداشته می‌شوند.
- برش جراحی: زگیل‌های بزرگ یا سرسخت ممکن است با جراحی بریده شوند.
مرحله پنجم: ویزیت‌های بعدی
ممکن است برای نظارت بر پیشرفت درمان، ارزیابی هرگونه عود و انجام تغییرات در صورت نیاز، به قرارهای ملاقات مکرر نیاز داشته باشید. این قرارهای ملاقات تا زمانی که زگیل به‌طور کامل حذف شود، ادامه می‌یابد.
مرحله ششم: نظارت بر عود
پس از درمان موفقیت‌آمیز، افراد باید مراقب هرگونه علائم عود باشند، زیرا ممکن است زگیل‌ها مجددا عود کنند.
آیا با برداشتن ضایعه زگیل تناسلی دیگر نیازی به درمان نیست؟
همان‌طور که اشاره شد، زگیل‌های تناسلی تنها یک نشانه از وجود ویروس hpv انسانی هستند. برداشتن این زگیل‌ها تاثیری در از بین رفتن ویروس و یا باقی‌ماندن آن ندارد. گاهی ممکن است پس از درمان، دیگر زگیل‌ها رشد نکنند؛ اما برخی اوقات، بلافاصله پس از درمان یا در زمان کوتاهی پس از آن، زگیل‌های تناسلی مجددا رشد می‌کنند.
به‌عبارت دیگر، نمی‌توان گفت که با برداشتن ضایعه زگیل تناسلی، دیگر نیازی به درمان نیست؛ بلکه ادامه درمان وابسته به شرایط بیمار می‌تواند متفاوت باشد.
اگرچه زگیل‌های تناسلی ممکن است در زمان شش ماه تا دو سال از بین بروند، اما اگر این ضایعات نیاز به درمان داشته باشند، نباید درمان را به امید از بین رفتن خود به خودی زگیل عقب انداخت. عدم درمان می‌تواند سبب بزرگ‌شدن زگیل، افزایش احتمال انتقال ویروس، درد، خارش و خون‌ریزی گردد.
دکتر شهریار ناطق جراح و متخصص اورولوژی و زگیل تناسلی در تهران
