بیماری سیفلیس (سیفلیس تناسلی در مردان) یک عفونت مقاربتی (STI) است، که از طریق داشتن تماس جنسی با فرد مبتلا به آن، منتقل می شود. این عارضه در صورت درمان نشدن، می‌تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند و حتی مرگبار باشد. عوارض خطرناک سیفلیس عبارتند از: کوری، اختلالات سلامت روان، و آسیب به مغز، قلب، چشم‌ها و سیستم عصبی.
عامل ابتلا به سیفلیس تناسلی در مردان
عامل عفونت سیفلیس، باکتری ترپونما پالیدوم می باشد. این باکتری می تواند از طریق مقعد، واژن، آلت تناسلی مرد، یا زخم باز، در هنگام داشتن هر گونه رابطه جنسی به بدن وارد شود.
سیفلیس یک بیماری مسری است که می‌تواند از طریق داشتن تماس جنسی با افراد مبتلا، یا در هنگام بارداری از مادر به جنین انتقال پیدا کند. اما ابتلا به آن، از طریق دست زدن به اشیایی مانند صندلی توالت، ظروف و دستگیره در ممکن نیست.
علائم بیماری سیفلیس
علائم سیفلیس بر اساس مرحله عفونت متفاوت است. در مرحله اول، شانکر (یک زخم کوچک و بدون درد) در ناحیه تناسلی ایجاد می شود. در مرحله دوم سیفلیس، بثورات صورتی، برآمده و زبر روی بدن افراد ظهور پیدا می کنند. همچنین ممکن است علائمی شبیه آنفولانزا، از جمله خستگی، تب، گلودرد و دردهای عضلانی در فرد مبتلا دیده شود.
در مرحله اول و دوم سیفلیس، فرد مبتلا بسیار مسری است. در صورت تماس با بثورات پوستی یا شانکر، ممکن است عفونت انتقال پیدا کند.
مراحل سیفلیس تناسلی در مردان
در صورت درمان نشدن، سیفلیس در چهار مرحله پیشرفت می کند. این بیماری در هر مرحله علائم مختلفی را بروز می دهد. در مرحله اول و دوم، بیماری بسیار مسری است، و افراد مبتلا به راحتی می توانند این عفونت را به شریک جنسی خود منتقل کنند. مراحل سیفلیس عبارتند از:
1_ مرحله اول
مرحله اول 2 تا 12 هفته پس از آلوده شدن به باکتری اتفاق می افتد. در طی این مرحله، یک زخم صاف و قرمز به نام شانکر، در ناحیه تناسلی یا درون دهان ایجاد می‌شود. این زخم طی چند هفته تا چند ماه خود به خود از بین می رود. شانکر کوچک و معمولاً بدون درد است، بنابراین احتمال دارد حتی خود فرد، از حضور آن آگاه نباشد.
2_ مرحله دوم
حدود یک تا شش ماه پس از محو شدن شانکر، بثوراتی (ضایعه های پوستی) خشن و ناهموار روی بدن، معمولاً روی کف دست‌ها و کف پا، ظاهر می‌شود. همچنین ممکن است فرد مبتلا علائمی مانند آنفولانزا، از جمله تب، خستگی، گلودرد و دردهای عضلانی داشته باشد. این علائم می توانند به مدت چند ماه تا چند سال بروز کنند و دوباره محو شوند.
3_ مرحله نهفته سیفلیس
اگر سیفلیس در دو مرحله اول درمان نشود، عفونت به صورت نهفته ادامه می یابد. اگرچه هیچ علامت یا نشانه ظاهری از بیماری در این مرحله بروز نمی کند، اما عفونت می تواند به قلب، استخوان ها، اعصاب و اعضای درونی بدن آسیب برساند. این مرحله ممکن است چندین سال طول بکشد.
4_ مرحله دیر هنگام
برای بسیاری از افراد، عفونت خود به خود درمان می شود یا علائم آن به قدری خفیف هستند که مشخص نمی باشند؛ بنابرین عفونت از مرحله نهفته عبور نمی کند. اما حدوداً یک سوم افراد وارد مرحله نهایی بیماری می شوند، که طیف وسیعی از مشکلات جدی را برای سلامتی به وجود می آورد. این مشکلات که آهسته و به مرور رخ می دهند، عبارتند از:
- آسیب مغزی، زوال عقل و اختلالات سلامت روان.
- بیماری قلبی.
- اختلالات حرکتی و عضلانی.
- آسیب عصبی.
- تشنج.
- ایجاد تومور، معمولاً روی استخوان ها و پوست.
- اختلالات بینایی.
سیفلیس تناسلی در مردان چقدر شایع است؟
موارد بروز سیفلیس در سال های اخیر، به ویژه در میان مردان همجنس گرا و دوجنس گرا، افزایش یافته است. سالانه حدود 80000 نفر به این بیماری مبتلا می شوند. بیماری سیفلیس در مردان شایع تر می باشد و معمولاً در اوایل دهه 20 زندگی ظهور پیدا می کند. هر فردی که از نظر جنسی فعال باشد، احتمال دارد به بیماری سیفلیس مبتلا شود؛ اما خطر ابتلا به این بیماری، در موارد زیر بیشتر است:
- مردان همجنس گرا و دو جنس گرا
- افرادی که بدون مراقبت های بهداشتی تماس جنسی برقرار می کنند، به ویژه در صورتی که همزمان با چندین فرد روابط جنسی داشته باشند.
- افراد آلوده به HIV
- داشتن رابطه جنسی با فرد آلوده به سیفلیس
- در صورت مبتلا بودن به دیگر عفونت های مقاربتی از جمله کلامیدیا، سوزاک و تبخال تناسلی
شانکر (زخم سیفلیس) چیست؟
در مرحله اول سیفلیس، زخم کوچکی به نام شانکر در اندام تناسلی، داخل دهان یا روی لب ایجاد می‌شود، که ممکن است به راحتی نادیده باقی بماند؛ زیرا اغلب دردی ندارد و شکل آن مشابه جوش پوستی می باشد. همچنین احتمال دارد شانکر در نواحی غیر قابل رویت، از جمله داخل راست روده، واژن یا زیر پوست ختنه گاه ایجاد شود. شانکر:
- دو تا 12 هفته پس از ابتلا به عفونت ایجاد می شود.
- روی آلت تناسلی، کیسه بیضه، فرج، واژن، مقعد، لب ها یا درون دهان ایجاد می شود.
- صاف، قرمز، سفت و گرد است و احتمال دارد ترشحات زرد رنگی داشته باشد.
- طی دو تا شش هفته خود به خود از بین می رود.
تشخیص سیفلیس تناسلی در مردان
پزشک در مورد سوابق جنسی، و به ویژه استفاده از مراقبت های بهداشتی در هنگام داشتن رابطه جنسی، از مراجع سوال می پرسد. مهم است که در این مورد صادق باشیم. پزشک می تواند خطر ابتلا به سیفلیس را ارزیابی کرده و آزمایش هایی برای تشخیص سایر بیماری های مقاربتی تجویز کند.
برای تشخیص سیفلیس، پزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد، و از خون بیمار نمونه می گیرد. ممکن است مقداری مایع، یا تکه کوچکی از پوست شانکر را نیز، برای آزمایش استخراج کند. تنها راه مطمئن برای تشخیص سیفلیس، مراجعه به پزشک و انجام تست آزمایشگاهی می باشد.
درمان بیماری سیفلیس
برای درمان سیفلیس، پزشکان از آنتی بیوتیک ها (معمولا پنی سیلین) استفاده می کنند. بیمار باید کل دوره آنتی بیوتیک را طبق دستور پزشک به پایان برساند؛ حتی اگر شانکر یا بثورات زودتر از بین بروند. پس از اتمام دوره درمان، پزشک خون را آزمایش می کند، تا مطمئن شود که عفونت از بین رفته است. توجه داشته باشید که پس از درمان، خطر ابتلای مجدد به سیفلیس از بین نمی رود.
به این دلیل، رعایت ایمنی و حفظ اصول بهداشتی در هنگام داشتن روابط جنسی، بسیار مهم است. در صورتی که فرد در معرض ابتلا به بیماری قرار دارد، باید مرتباً برای تشخیص عفونت احتمالی آزمایش شود.
عوارض درمان نشدن سیفلیس
آنتی بیوتیک ها می توانند سیفلیس را در مراحل اولیه درمان کنند. اگر این بیماری به موقع درمان شود، معمولاً عوارض دراز مدتی بر جای نمی گذارد. اما در صورتی که در مراحل اولیه مراقبت ها و معالجات لازم انجام نگیرد، این بیماری می تواند برای سلامتی افراد، مشکلات جدی ایجاد کند. ممکن است به قلب، استخوان ها، مغز، چشم ها، ماهیچه ها و اعصاب آسیب برساند یا حتی کشنده باشد. مصرف آنتی بیوتیک ها، می تواند عفونت را از بین ببرد؛ اما هیچ راهی برای ترمیم اندام هایی که توسط سیفلیس آسیب دیده اند، وجود ندارد.
پیشگیری از ابتلا به سیفلیس
تنها راه پیشگیری از ابتلا به سیفلیس، اجتناب از داشتن روابط جنسی می باشد. اگر از نظر جنسی فعال هستید، می توانید با استفاده از کاندوم یا سد دهانی (dental dam) در هنگام رابطه جنسی، خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهید. استفاده صحیح از کاندوم، برای کاهش ریسک ابتلا به عفونت، بسیار مهم است.
خطر ابتلا به سیفلیس، در صورت داشتن تماس جنسی با بیش از یک نفر، و برای مردانی که با مردان دیگر روابط جنسی دارند، افزایش می یابد. افراد مبتلا به ویروس HIV، بیشتر از بقیه در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. بهترین نحوه مراقبت از خود، این است که برای جلوگیری از انتقال و گسترش بیماری های مقاربتی، همیشه در هنگام تماس جنسی از کاندوم استفاده کنید. همچنین بهتر است، به طور منظم، برای تشخیص ابتلا به این عفونت ها، آزمایش انجام دهید.
سیفلیس قابل درمان است. با انجام آزمایش و معالجه در مراحل اولیه عفونت، می توان از بروز مشکلات طولانی مدت در سلامتی افراد جلوگیری کرد. داشتن گفتگوی باز و صادقانه با پزشک در مورد سابقه جنسی بسیار مهم است. به این وسیله پزشک می تواند در ارزیابی خطر ابتلا به بیماری، انجام مراقبت های لازم و برنامه ریزی درست برای حفظ سلامت به افراد کمک کند.
دکتر شهریار ناطق متخصص اورولوژی
علی
سه شنبه ۲ آبان ۲( 6 ماه پیش)
تعداد بازدید: 161
مشاهده پرسش
